نمی تونم بگم اگه مرد بودم
تا آخر دنیا برای حمایت از مظلوم
می رفتم یا نه؟
ولی وقتی بچه های بی پناه معصوم رو
با هزار درد
بین غربت و بی کسی
زیر وحشت مرگ می بینم،
دلم هزار تکه میشه
آرزو می کنم ای کاش می تونستم
فقط یک لحظه غمخوارشون بشم
باز هم امشب شبی از عمر رفت
روزگار نامرادی نفس گیرتر از همیشه
دست وپای مظلومیت را
دست وپای مظلومیت را
به چهار میخ می کشد،
ومن هنوز سرد وبی حرکت نشسته ام
به تماشای سینمایی که هر روزم را
سیاه تر از روز قبل به تصویر میکشد
باروت های بشر سوزی تنوری نو
به کار انداخته وهر روز بوی خون تازه ای
از چهار سوی دنیا بر وجدان های خفته
و بیدار روزگار می وزد. وشاید کمتر کسی
باشد که دیگر به این قصه های تلخ
از روی عادت گوش نسپارد و یا
با نظاره شان، اشکی تازه کند.
هر روز خونهای تازه تکرار می شوند
وبشر در مسیر قدیمی تاریخش،
به چاره ای برای نجات نسلش
از خون ریزی دست نیافته
و هنوز تاریخش صالحان را بیگانه
می شناسد، امامان دروغین
دسته دسته،خدعه های نسل کشی را
در نسخه های متعدد
صهیونیزم،داعش،القاعده،بوکو حرام،
زیر بغل گرفته وبه مکتب شیاطین
آمریکایی- اسراییلی وصعودی میروند.
بازار نیرنگشان داغ ترشده و هر روز برچسب های
کثیف تری به نام مقدس اسلام می چسبانند.
معصومیت کودکانه که تا دیروز می بایست
قربانی می شد تا عقده های جاهلیت خالی شود،
امروز تربیت می شود برای کشتن
و زنده به گور کردن همنوعان معصومش
این جنگ،جنگ بین انسان ها نیست،
جنگ میان شیطان و انسان،
جنگ پاکی و پلیدی، جنگ بین خیر و شرّ است.
