تو مرا پیدا کن

روزی در مسیر نسیم خواهم ایستاد،

ریه هایم را از هوای تازه اش پر خواهم کرد

نبض ام را به آرامش نوازش اش خواهم سپرد،

قلبم را برای آرزویی بهتر از نور،

و چشمانم را از درخشش بی انتهای امید، پر خواهم کرد.

با نگاهم التماسش خواهم کرد تا لبریزم کند از تو، تویی که

تمام زیبایی از آن توست.

اجازه نخواهم داد خیالم در پی سایه ای گم شود.

دوباره مست مست، با تسبیح تمنا خود را به پایت خواهم انداخت

دست همراهی ات را بوسه ای از عشق خواهم زد،

تا گمشده ی درون خویش را دوباره پیدا کنم.

و التماست خواهم کرد مرا از خود جدایم نکنی.

مهر آفرین

گاهی دلتنگی هایم شبیه باران می شوند

همانقدر آرام، همانقدر زیبا همراه با بغضی  بی صدا

که مرا در خود ذوب میکند.

متین و دوست داشتنی مثل یک حس عاشقانه

هنوز سایه ی مهری ، دست نوازش بر سرخاطراتم میکشد.

همانقدر مهربان، همانقدرصمیمی، همانقدر دوست داشتنی.